Friday, March 13, 2009

lonely story :(

this is dedicated sa mga taong aalis! na aalis na sa ating mahal na paaralan! kahit hndi pa aalis bshin nio na rin baka makarelate pa kau!
kung dti ang mga BLOg ko ay puro kalokohan at may halong katatawanan ngaun seryoso muna ako...... haysss... buhay..... i just want to express my feelings so i decide to make this blog!


*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
marami naman sguro sa atin ang nkakaalam na malapit ng matapos ang school year.. nakakalungkot mang isipin may mga taong..... aalis sa inyong eskwelahan...hndi naman ntin maiiwasan yan eh.......khit masakit at labag sa loob mo.... kailangan mo paring tangapin ksi wla ka naman mgagawa eh.... hndi mo hawak ang buhay ng tao na un... ok lang yan life must go on... depende lang kung Ung taong aalis ay napalapit na sa PUSO mo or nging close talaga kau.....pero whether u like it or not my mga tao tlaga na aalis...may mga tao rin na aalis hndi dhil gusto nila..un ay dhil kailangan or maaring FINANCIAL PROBLEM or ung taong un ay hndi tlaga sia mhilig magstay sa isang trabaho or isang paaralan.. maaring ang taong ito ay gusto magexplore ng new things or new people to meeT! i will miss all the people na aalis... sa bagay hndi rin natin mapipigilan yan... kumbaga pra ka lang namatayan ng isang taong nging malapit sau... prang mga teachers sila ang nagtuturo kaya pag umalis sila.. mas maskit kasi tinuring na ntin silang parang pangalwang magulang! hay buhay i encountered a very sad and lonely experience and made me cry until now i am not stop crying tuwing naaalala ko un....... hay buhay pano ko ba ikwekwento toh
*********************************************************************
.... ito it start with a simple biruan or what so ever.. si sir/maam gnito** tinanung nmin kung aalis na sia sa school..... he/she said na he/she dont know kung anung mangyayari sa bxta... he explained to us... very dramatically and some of my classmates start crying... because of that... when i was listening to him prang nasasaktan ako na prang ayw ko na prang gusto kong umiyak as in mix emotions!**i dont know why siguro this person ay nging close na skin for almost 1 year na magkakilala kmi... sinasbi ko sa sarili ko I WANT TO CRY! pro ayw ko! kinakagat ko tlaga ung kmay ko pra lang hndi umiyak! pero hndi ko mapigilan tlaga eh! my tears are falling gusto na nilang tumulo! what i did is i ask permission to sir gnito na sir may i go out then my classmates are kinakantyawan me na kaya dw ako pupunta sa CR to cry lang! sbi ko hndi kaya ako pumunta sa CR kasi ayoko ng makita si sir gn2 bka lalo lang akong maiyak.. then ewan kung bkit biglang tumulo sa mga mata ko ang luha.... then i started crying gusto kong sumigaw sa CR at magwala! i am asking myself why? why?? bkt ngaun pa?? ha?? bkt??.... i never cry na ganun..na umiiyak na prang ewan bxta..... hndi ko tlaga matangap uN!./ at eto pa.....************************************************************* after that class our next teacher ms. ganito tell us to get one half piece of paper and make an evaluation for her...... everyone made an evaluation..... and ms. ganito read that on the spot... when i was looking at her i can feel that she was sad and she wants to cry i dont know why.. and we had our break for 20 mins and we go back to our classroom and she start to evaluate our class... when she is done to read all the evaluations coming from us i was shock because i saw ms. ganito crying........ and i dont know why then she start explaining and evaluating she says thank you to us..... many things that we dont know ay nalaman namin nakakahawa ung cry nia super so naiyak rin akO! huhu:(( hndi ko mapigilan eh!ms. ganito was very dramatic at that time i saw the tears continously dropping down her cheeks.... it is very sad momment for us because that time she was telling us a FAREWELL.... i feel like i am in a NIGHTMARE when i was hearing the words of wisdom... joks..........humagulgul ako ng grabe super!i realize with our simple thank you and i love you napaiyak nmin sia!what a sad experience noh! bkit kasi may mga taong KAILANGAN pa umalis! but i understand them pero mahirap lang tlaga tangapin! ksi maskit super..., hndi mo maiintindihan kung bkit! ang PAGIYAK KO KNINA AY PARANG KATUMBAS NUNG IYAK nung PUMANAw ang aking pinakamamahal na LOLA........ sana wla ng gn2 nxt time ksi maskit sa damdamin..

6 comments:

  1. huhuhu
    naiiyak na naman tuloy ako!

    pero sabi nga ni Sir Ronniel:
    "Bk8 kelangang umiyak? eh kung ung dcision nman
    na gnawa ng tch. eh 4 his/her hapines dba, edi kelangang mging hapi dn tau 4 him/her."
    (exact words & spelling pa yan hehehe)

    p.s.: eto na ung hinihingi mong comment gresya...

    --> naiLei

    ReplyDelete
  2. eto na po, Ms. "Verga" Vergara...

    hmmm....

    Life is like a game of chess; changing with every move.

    Pag "nakain" yung isang piyesa, di na sya babalik, unless umulit yung laro. Maybe yung piyesang yun ang mga estudyante; they may come back..
    Yung "King" yung teacher...
    Kapag wala (mate) na, the game ends...
    Another game ng chess, same pieces. Pero sa teacher, di pwedeng paulit-ulit o sya lagi.

    Maybe, may darating na bagong teacher na tulad ng dati, but not better than him/her...

    Nakasaad sa Luke 6:40- "A pupil is not above his teacher; but everyone, after he has been fully trained, will be like his teacher."

    Maaaring may papalit sa teacher natin, pero not better than him/her.
    Tandaan mo nalang, Daryl, na hindi lang naman mga teacher ang dadaang mga tao sa ating buhay. Bata pa tayo... dami pang darating...
    Malay mo, magkita-kita ulit tayo, o kaya mga techers natin...

    Example, may pamangkin/anak ka na may kaklase sya, na kamag-anak nya yung teacher natin...
    Or, mismong tayo ang makakita (at maalala) natin sila...

    Sabi nga nila, "it's a small world, after all..."

    What we can do, is ipagdasal nalang natin sila, & tell God to guide them on their way.

    Marami pang darating na mga tao sa ating buhay... di lang sila.. maaaring maiyak tayo sa kanila, ngunit maaari ding mas maiyak tayo sa mga taong daratign sa atin at iiwan din tayo...
    Masasabo mong paghahanda lang ito para sa hinaharap natin...

    Kaya nga tayo nasa school eh, para matuto, and in the future, we can face the world.

    Kaya, wag na tayong malungkot sa kanila...
    Instead, let's all be happy.
    Maging happy tayo sa decision nila. After all, maaaring desisyon nila yun, or kelangan talagang lumayo...
    Maaalala din naman nila tayo eh...
    Tayo pa?! I - St. Mary SY 2008-09 kaya ang pinaka-memorable sa IJAA!!! (O.o)

    As I end this, wag na malungkot...
    Be happy; ipagdasal nalang natin sila...

    Yun lang po, Ms. "Verga" Vergara...

    PS:
    Ako po...
    Member ng Black Knights...
    \m/

    Keep rockin'...

    ReplyDelete
  3. thnx saU! member ng BLACK knights!

    ReplyDelete
  4. nakakaiyak namn!!
    halatang nagpapahalata!!
    whahaha





    -akanishi-

    aka

    purple

    ReplyDelete
  5. bebe nmn ang sad nu ngayun

    ReplyDelete
  6. comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment
    comment

    -->wlang masabi eh,,,

    ReplyDelete